Silverton - Dimmitt: 95km
Prachtig ochtendbeeld vanuit mijn kleine cottage bij de start:
Klassieke foto bij lage zon. Mijn spiegeltje is essentieel voor mijn veiligheid:
Herrineringen uit een ver verleden mooi uitgewerkt:
Altijd verbazend hoe afgelegen de boerderijen liggen:
Een zware vochtige mist waar ik nadien door reed:
Daar heb je hem weer, een strenge staat met opgeheven hoofd:
Als je goed kijkt lees je dat de U.S. cavalerie in 1874 bij een gevecht tegen de indianen 1450 paarden van hun afslachtte waardoor ze te voet naar hun reservaten moesten gaan.
Zie er niet gezond uit:
Mijn zoektocht naar een kapper begint. Deze kapper was al overleden, toch een reclamebord, een bordje open, alle materiaal stond nog binnen maar spijtig. Ik begin er wat verwilderd uit te zien wat ik merk aan de reacties van sommige mensen of misschien is dit maar inbeelding:
Vergane glorie, een cinema zoals vroeger:
Nieuwe "glorie", te lui om te wandelen/fietsen en zelfs om uit de wagen te stappen. Al dat gesjnabbel in de auto moet toch wat achterlaten, denk ik zo:
Opvallend is dat ik hier NOOIT files zie, overal plaats genoeg voor de auto's in deze dunbevolkte staat:
Een anekdote: dit is het vieruurtje van de 3 kinderen van de uitbaatster van een winkel en naftstation. De kinderen (constant met de schermpjes bezig) kregen uit de rekken een ongezonde mix van weet ik wat, een lunchable dus:
Rare jongens die Belgen:
En ja, hier is nog water waar de koeien zelfs in rondstruinen:
Zo reed ik in de late namiddag het stadje Dimmitt binnen, volledig overschaduwd door de agro:
Is hier ergens een toilet?
Ik ben die avond naar 3 kappers gereden: 2 gesloten en deze druk bezig; 2 vriendelijke dames die wel op de foto voor de blog wilden. Wat een mooie lach!
Deze streek is nieuw, dat merk je aan de speciale namen van stadjes (eigenlijk dorpen). Het viel mij op tijdens de lange rit turend naar de kaart: Hart, Sunnyside, Earth, Nazareth, Sudan, Needmore, Farwell, Lone star, Goodnight en ga zo maar door.
Prachtig ochtendbeeld vanuit mijn kleine cottage bij de start:
Klassieke foto bij lage zon. Mijn spiegeltje is essentieel voor mijn veiligheid:
Herrineringen uit een ver verleden mooi uitgewerkt:
Altijd verbazend hoe afgelegen de boerderijen liggen:
Een zware vochtige mist waar ik nadien door reed:
Daar heb je hem weer, een strenge staat met opgeheven hoofd:
Als je goed kijkt lees je dat de U.S. cavalerie in 1874 bij een gevecht tegen de indianen 1450 paarden van hun afslachtte waardoor ze te voet naar hun reservaten moesten gaan.
Zie er niet gezond uit:
Mijn zoektocht naar een kapper begint. Deze kapper was al overleden, toch een reclamebord, een bordje open, alle materiaal stond nog binnen maar spijtig. Ik begin er wat verwilderd uit te zien wat ik merk aan de reacties van sommige mensen of misschien is dit maar inbeelding:
Vergane glorie, een cinema zoals vroeger:
Nieuwe "glorie", te lui om te wandelen/fietsen en zelfs om uit de wagen te stappen. Al dat gesjnabbel in de auto moet toch wat achterlaten, denk ik zo:
Opvallend is dat ik hier NOOIT files zie, overal plaats genoeg voor de auto's in deze dunbevolkte staat:
Een anekdote: dit is het vieruurtje van de 3 kinderen van de uitbaatster van een winkel en naftstation. De kinderen (constant met de schermpjes bezig) kregen uit de rekken een ongezonde mix van weet ik wat, een lunchable dus:
Rare jongens die Belgen:
En ja, hier is nog water waar de koeien zelfs in rondstruinen:
Zo reed ik in de late namiddag het stadje Dimmitt binnen, volledig overschaduwd door de agro:
Is hier ergens een toilet?
Ik ben die avond naar 3 kappers gereden: 2 gesloten en deze druk bezig; 2 vriendelijke dames die wel op de foto voor de blog wilden. Wat een mooie lach!
Deze streek is nieuw, dat merk je aan de speciale namen van stadjes (eigenlijk dorpen). Het viel mij op tijdens de lange rit turend naar de kaart: Hart, Sunnyside, Earth, Nazareth, Sudan, Needmore, Farwell, Lone star, Goodnight en ga zo maar door.
